Interview met cosmetisch arts Faegheh Nayebi

Wie is nu eigenlijk de persoon in die witte jas? De NVCG stelt graag de cosmetisch artsen KNMG die aangesloten zijn bij de NVCG aan jou voor. Om zo onze artsen beter te leren kennen, onze kernwaarden zoals Kwaliteit & Veiligheid te delen en te vertellen wat deze voor cosmetisch artsen KNMG betekenen.

Deze keer is het de beurt aan cosmetisch arts KNMG Faegheh Nayebi, oftewel Farah. Vanuit haar passie voor handwerk besloot Farah cosmetisch arts te worden. “Het gaat om de relatie tussen de geest en je handen. Als ik met een naald in mijn handen sta, heb ik het gevoel alsof ik aan het vormgeven ben. Dan denk ik, wat doe ik toch waanzinnig werk. Ik zie het als kunst.”

Welk boek ligt er op jouw nachtkastje?

“Zo lang ik me kan herinneren, vreet ik boeken. Op dit moment ligt er een boek op mijn nachtkastje dat ik heb gelezen toen ik ongeveer 20 jaar was. Het is een boek van de Franse schrijver Romain Rolland en het heet Jean-Christophe. Het is een mooi boek met fascinerende zinnen. Het neemt me echt mee.”

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?

“Ik ben dagelijks met mensen in contact en ik houd veel gesprekken over het leven. Tussendoor zeggen mensen wel eens iets waarvan ik denk, wauw. En dat sla ik op. Zolang ik in mijzelf geloof en positief blijf, en het probleem klein maak, bereik ik waar ik van droom en dan komt het goede op mijn pad. Door geloof in mijn eigen kunnen, heb ik kunnen bereiken wat ik nu ben.”

Als je geen cosmetisch arts was geworden, wat was je dan wel geworden?

“Dan denk ik toch consultatiebureau-arts. Dat vond ik erg leuk om te doen en het was moeilijk om ermee te stoppen.”

Hoe ben jij cosmetisch arts KNMG geworden?

“Voor mij was dat een combinatie van omstandigheden. Toen ik 29 jaar was, kwam ik vanuit Iran naar Nederland. Ik kwam in een vrij land terecht en wilde daarom ook echt doen wat ik zelf wilde. In Iran was ik afgestudeerd in Commercieel Management, maar dit vond ik niet leuk. Door mijn nieuwsgierigheid naar het lichaam besloot ik in Nederland Geneeskunde te gaan studeren. De eerste zes jaar waren erg pittig, ik las vooral veel in deze periode. Ik had ook veel interesse in de geest. Daarom ben ik na deze zes jaar ook 2,5 jaar psychiater in opleiding geweest. Dit was toch niet wat ik wilde, dus ging ik aan de slag als IVF-arts. Ook ben ik een jaar werkzaam geweest als consultatiebureau-arts. Uiteindelijk merkte ik dat ik vooral het directe contact met mensen leuk vond. In 2014 kwam ik in contact met een vriendin in Rotterdam en zij is cosmetisch arts. Zo ben ik in de cosmetische geneeskunde terechtgekomen.”

“Toen ik moeder werd, stond ik voor mijn gevoel voor een belangrijke keuze. Of mijn dochter veel naar de kinderopvang brengen, terwijl ik voor een ziekenhuis of voor de GGD werkte, of vrijheid. Ik koos voor dit laatste. De combinatie van vrijheid en in contact zijn met mensen gaf voor mij de doorslag om dit werk te gaan doen. Bovendien wilde ik met mijn handen werken. Zo besloot ik 2016 mijn eigen kliniek Piuralift te starten in Groningen. Vanuit alle hoeken kreeg ik complimenten alsof ik het al jaren deed. Ik heb een goede relatie met mijn vingers, ik zie het als kunst.”

Het klinkt alsof er iets artistieks in jouw handen zit. Uit zich dat nog op andere manieren dan alleen in je werk?

“Ja, ik herinner mij een dag toen ik nog in Iran woonde dat een vriendin mij meenam om iets leuk te gaan doen. We gingen een cursus doen waarin we met kleine stukjes spiegel zelf lijstjes en vazen maakten. Ik was daar zo gefocust mee bezig dat ik er zelfs na de cursus nog mee in mijn gedachten zat. Ik werd hier zo blij van en mijn werk was zelfs mooier dan dat van de meester. Zo fascinerend is handwerk voor mij. Het gaat om de relatie tussen de geest en mijn handen waar ik zo van geniet. En genieten is de essentie van mooi werk creëren. Als ik met een naald in mijn handen sta, heb ik het gevoel alsof ik aan het vormgeven ben.”

Jij bent dus vanuit jouw passie PiuraLift begonnen. Waar komt deze naam vandaan?

“Toen ik nadacht over het beginnen van mijn eigen kliniek, wist ik in ieder geval dat ik het anders wilde doen dan anderen. In een woonmagazine zag ik een tafel met de naam Piura. Piura staat voor mij voor puur en natuurlijk. Dit vormen de kernwaarden van mijn onderneming. Voor mij komt beauty niet alleen van buitenaf en dat probeer ik aan iedereen die in mijn kliniek komt over te brengen. De naam lift komt voort uit het werk dat ik doe. Want met injectables lift ik delen van het gezicht, waardoor schaduwen verminderen en ik mensen er frisser uit laat zien.“

Als jij een consult hebt met een nieuwe cliënt, hoe pak je dit aan?

“Dat hangt allereerst af van iemands leeftijd. Bij jongere mensen heb ik een andere aanpak dan bij ouderen. Jonge vrouwen kunnen nogal beïnvloedbaar zijn en bij hen wil ik me wel eens opstellen als moeder. Ik wil eerlijk zijn. Mensen kennen mij als een eerlijke arts en dat wil ik graag zo houden. Ik wil niet de houding aannemen dat ik wil verkopen. Als een cliënt mij vraagt naar mijn mening, stel ik de vraag terug: ‘denk jij dat dit moet gebeuren?’ Ik ben dan wel de expert met alle kennis van injectables, maar ik ga niet zeggen wat je moet doen. iedereen is mooi zoals hij of zij is en het zijn niet de rimpeltjes die ons oud of lelijk maken. Het zijn de schaduwen in het gezicht die ons minder gezond laten lijken. En mijn werk is om iemand er frisser uit te laten zien. Maar ik ben niet alleen een mooimaakdokter. Ik probeer mensen anders te laten denken over beauty. Ik wil duidelijk maken dat er meer in het leven bestaat, zoals er voor elkaar zijn, van elkaar houden en elkaar respecteren. Zo kijk ik naar jou en zo pak ik mijn consulten aan.”